Joker + en Lotto presentatrice Sophie Dewaele leeft in hoogtes en laagtes

Joker + en Lotto presentatrice Sophie Dewaele leeft in hoogtes en laagtes

Sophie Dewaele (33) was niet alleen het gezicht van Vijftv en is nu Joker + en Lotto presentatrice, ze is ook filosofe van opleiding. Een interview over geluk en ongeluk, is haar dus op het lijf geschreven, te meer omdat zij geen taboes kent - en wilt - over de dalletjes van het leven. ,,Toegeven dat je leven wat vierkant draait, is not done in deze maatschappij. Zonde.''

Onlangs werd ze 33 jaar en ex Vijftv-presentatrice en nu Joker + en Lotto presentatrice Sophie Dewaele heeft het gevoel aan het begin van een nieuwe, gelukkige levensperiode te staan. ,,Geluk is iets wat je overkomt'', vindt ze. ,,Niet iets dat je kan bereiken. Wel kan je de voorwaarden creëren om zo min mogelijk ongelukkig te zijn.'' En ten huize Dewaele in Hingene weten ze hoe dat moet: de kerstboom twinkelt er gezellig, de tekeningen van de 4-jarige tweeling, Fran en Simon, zorgen voor meer - véél - kleur, terwijl de behaaglijke warmte in huis de kilte van buiten moeiteloos doet vergeten.

Behoort u tot die 84,5 procent van mensen die beweren 'zeer tot redelijk gelukkig' te zijn?

Sophie Dewaele: ,,Ik vind van wel, hoewel ik soms ook heel ernstig en pessimistisch kan zijn. Mijn gemoedstoestand is geen vlakke lijn: eigenlijk leef ik in hoogtes en laagtes. Maar dat is fantastisch, want het is door die ene regenbui dat je de zon leert waarderen. Soms voel ik me ook bewust heel gelukkig: dat zijn topmomenten.''

Zoals?

Sophie Dewaele: ,,Een geluksgevoel is iets zaligs. Op een frisse dag aan zee bijvoorbeeld lekker ingeduffeld opwarmen in het zonnetje. Of met mijn beste vriendin in Gent gezellig kletsen bij een hete kop koffie. Dan voel ik me gelukkig. Of wanneer ik mijn kinderen knuffel. Ze zeggen vaak dat ze heel veel klein beetjes van me houden, fantastisch toch?''

Sophie Dewaele: ,,Ik geniet ook veel meer van eten wanneer ik gelukkig ben. Een reep chocolade smaakt me veel beter als ik me goed voel. Ik ben de allereerste keer echt dronken geweest - met een gigantische kater de dag erna - toen we dit huis hebben gekocht. Ik geniet maar van een glas wijn als alle voorwaarden vervuld zijn. Gelukkig zijn is dus voor mij geen hele periode, meer een moment.''

Op welke leeftijd was u het gelukkigst?

Sophie Dewaele: ,,Als oudere twintiger was ik heel gelukkig. Ik ben toen getrouwd, heb leuke reizen gemaakt, ik was zwanger toen ik 28 was. Op die leeftijd word je niet meer echt piepjong beschouwd, terwijl je eigenlijk toch nog een heel leven voor je hebt. Tussen 25 en 29 jaar zijn de voorwaarden tot geluk zo optimaal en bieden zich zoveel nieuwe dingen aan dat gelukzaligheid je als het ware overvalt. Maar geluk is natuurlijk meer afhankelijk van wat je overkomt, dan van je leeftijd.''

Verkoop dat maar eens aan die 2 procent ongelukkige mensen. Moeten ze dan wachten tot het geluk hen overkomt?

Sophie Dewaele: ,,Neen, zelfwerkzaamheid is natuurlijk heel belangrijk. Soms durf ik me ook wel eens wentelen in een ongelukkige bui: dan zet ik dramatische, klassieke muziek op en heb ik wat medelijden met mezelf. Maar dat duurt nooit lang, want ik ben eigenlijk heel sociaal. Ik heb mensen nodig om mee te praten. Problemen opkroppen is absoluut niets voor mij. Als ik me eenzaam voel, ben ik pas echt ongelukkig.''

Toch trekken volgens onze enquête mensen zich het liefst in eenzaamheid terug wanneer ze ongelukkig zijn.

Sophie Dewaele: ,,Jammer, want dat lost weinig op. Tenzij je helemaal gelouterd uit die eenzaamheid komt natuurlijk, maar dat is zelden het geval. Je in eenzaamheid terugtrekken, is eigenlijk een beetje bij de pakken blijven zitten. Je moet iets aan je problemen doen. Eenmaal die wil er is, heb je een grote stap gezet. Daarom hoef je niet voor het minste naar een therapeut te stappen: ook een goede vriend kan je ogen openen. Met sommige vrienden voel ik me intenser verbonden dan met bepaalde familieleden. Ik heb ook het geluk dat ik veel vrienden heb die - net als ik - een druk leven hebben. We beseffen dat we niet om de haverklap elkaars deur kunnen platlopen en toch voelt het aan alsof we elkaar elke dag zien.''

,,Maar veel mensen zijn nogal gesteld op hun privacy, ik ook trouwens. De buren hoeven niet te weten dat we ongelukkig zijn - dat past niet in onze prestatiemaatschappij waarin iedereen er goed moet uitzien en gelukkig door het leven moet wandelen. Toegeven dat je leven wat vierkant draait, is not done . Zonde.''